Պոդագրան կենսակերպի հետևանքով առաջացող հիվանդություն է:
Պոդագրան ավելի հաճախ ախտորոշվում է արդյունաբերական երկրներում և զարգանում է տարիների ընթացքում արյան մեջ միզաթթվի մակարդակի բարձրացման (հիպերուրիկեմիա) հետևանքով: Առկա են մի շարք գործոններ, որոնք կարող են բարձրացնել միզաթթվի մակարդակը:
6 մգ/դլ-ից ցածր
Միզաթթվի մակարդակը. Միզաթթվի օպտիմալ մակարդակը պետք է լինի ավելի ցածր, քան 6 մգ/դլ, կամ 360 մմոլ/լ:
30-ից 60 տարեկան
Տարիքը. Հիվանդների մեծ մասի մոտ պոդագրան առաջանում է 30-ից 60 տարեկան հասակում:
Կարդալ ավելին80 %
տղամարդիկ
Սեռը. Տղամարդիկ ավելի հաճախ են հիվանդանում:
Պոդագրայի բազմահամակարգային ազդեցությունն օրգանիզմի վրա
Պոդագրան բազմահամակարգային հիվանդություն է, ինչը նշանակում է, որ այն կարող է ախտահարել մարմնի տարբեր մասերը: Իմացե’ք ավելին, թե ի՞նչ ազդեցություն կարող է ունենալ պոդագրան մարմնի տարբեր մասերի վրա:
Կարդալ ավելինՊոդագրան կարող է բուժվել
Պոդագրան բուժելի հիվանդություն է: Սուր պոդագրայի բուժումը դեղորայքային է: Պոդագրայի հետագա նոպաներից խուսափելու համար անհրաժեշտ է ապահովել միզաթթվի մակարդակի մշտական նվազում՝ կենսակերպի փոփոխության և դեղորայքի օգտագործման միջոցով:
Կարդալ ավելին
Ո՞րն է միզաթթվի օպտիմալ մակարդակը:
Արյան շիճուկում միզաթթվի մակարդակը համարվում է օպտիմալ, երբ այն 6 մգ/դլ-ից կամ 360 մմոլ/լ-ից ցածր է:
Կարդալ ավելին
Ինչպե՞ս հաղթահարել սուր ցավը:
Պոդագրայի նոպաները չափազանց ցավոտ են: Ահա որոշ խորհուրդներ, որոնք կօգնեն ձեզ թեթևացնել ցավը:
Կարդալ ավելին
Իսկ ո՞րն է կենսակերպի նշանակությունը:
Կենսակերպի փոփոխությունները, ինչպիսիք են հատուկ սննդակարգ պահպանելը և կանոնավոր ֆիզիկական ակտիվությունը , կարող են օգնել կանխարգելել պոդագրայի առաջացումը: Ահա որոշ խորհուրդներ, որոնց կարող եք հետևել:
Կարդալ ավելինՄիզաթթուն և ուղեղը
Ուսումնասիրությունները ցույց են տալիս, որ արյան մեջ միզաթթվի մակարդակի բարձրացումը կարող է վնաս հասցնել ուղեղի զարկերակներին և երակներին՝ ազդելով ուղեղի կառուցվածքի և գործառույթի վրա:
Միզաթթուն և ականջները
Գլխի և պարանոցի շրջանում ականջներն ամենատարածված հատվածն են պոդագրայի տոֆուսների՝ միզաթթվի բյուրեղների կուտակումով պայմանավորված փափուկ հյուսվածքներում հանդիպող հանգույցների համար: Տոֆուսները կարող են առաջանալ հոդերում, աճառներում, ոսկրերում և մարմնի այլ հատվածներում: Նրանք սովորաբար անցավ են և բավականին արտահայտված: Դրանք չեն արյունահոսում, չեն թեփոտվում և չեն առաջացնում մաշկի կարմրություն: Ավելի մեծ տոֆուսները կարող են ներթափանցել մաշկի տակ և արտազատել կավճանման զանգված:
Միզաթթուն և սրտանոթային խնդիրները
Միզաթթվի բարձր մակարդակը կարող է երկարատև ազդեցություն ունենալ արյունատար անոթների վրա և հետագայում մեծացնել սրտանոթային հիվանդությունների ռիսկը: Սրտանոթաին համակարգի վնասումը կարող է նաև պատասխանատու լինել արյան մեջ միզաթթվի բարձր մակարդակի համար, որն ուղեկցվում է արյան բարձր ճնշման հետ: Հաճախ հանդիպում են հիպերուրիկեմիայի և շաքարային դիաբետի միաժամանակյա առաջացման դեպքեր: Արյան բարձր ճնշման և ճարպակալման հետ մեկտեղ ռիսկի այդ գործոնները ներկայացված են «նյութափոխանակության (մետաբոլիկ) համախտանիշ» տերմինի ներքո: Միզաթթվի բարձր մակարդակը նաև կապված է սրտանոթային հիվանդություների, արյան շրջանառության խնդիրների հետ, ինչպիսիք են ծայրամասային զարկերակների հիվանդությունը (ԾԶՀ), սրտային անբավարարությունը և կաթվածը:
Միզաթթուն և երիկամները
Միզաթթվի բյուրեղները հաճախ կուտակվում են երիկամների մեջ՝ առաջացնելով երիկամային քարեր, որոնք էլ հետագայում խոչընդոտում են օրգանիզմից միզաթթվի դուրս բերմանը ։ Պոդագրայով տառապող հիվանդները հաճախակի ունենում են արյան բարձր ճնշում, որը նաև մասամբ պայմանավորված է երիկամների քրոնիկ անբավարարությամբ:
Միզաթթուն և արմունկները
Միզաթթվի բյուրեղները կարող են տեղակայվել երիկամներից բացի այլ տեղերում ևս, օրինակ՝ հոդերում ու շարակցական հյուսվածքներում: Հաճախ ախտահարվում են արմունկները, ինչի արդյունքում զգալիորեն դժվարանում է նրանց շարժումը:
Միզաթթուն և ձեռքերը
Միզաթթվի բյուրեղները կարող են տեղակայվել երիկամներից բացի այլ տեղերում ևս, օրինակ՝ հոդերում ու շարակցական հյուսվածքներում: Ձեռքերը, ոտքերի հետ միասին, առավել հաճախ ախտահարվող հատվածներն են, որի արդյունքում առաջանում է ցավ և զգալիորեն դժվարացնում է դրանց շարժումը:
Միզաթթուն և ծնկները
Հիվանդների 80%-ի մոտ ախտահարվում է ոտքի հոդը. այս դեպքերի 60%-ի ժամանակ ախտահարվում են նախագարշապար-մատոսկրային հոդերը, այսինքն` ոտքի մատների ոսկրերը ոտնաթաթի ոսկրերին միացնող հոդերը: Առավել հազվադեպ ախտահարվում են կոճերի, ուսերի և ծնկների հոդերը:
Միզաթթուն և ոտքերը
Պոդագրայի նախնական նոպաների մեծ մասի (մոտ 50%) դեպքում ախտանշաները դրսևորվում են ոտքի բութ մատի հատվածում: Ընդհանրապես, ոտքերն ու ձեռքերն առավել հաճախ ախտահարվող հատվածներն են, որի արդյունքում ցավ է առաջանում և զգալիորեն դժվարանում է դրանց շարժումը: Առաջին նոպաների 90%-ը մոնոարթրիտ են, որոնց կեսը ներառում է առաջին նախագարշապար-մատոսկրային հոդը (պոդագրա): Սրացումների հիմնական հատվածներն են ոտքերը, կոճերը, ծնկները , ավելի հազվադեպ՝ արմունկները, դաստակները և մատները: